Ένας χρόνος μετά...
18 Sep 2014, 11:34 a.m. kifinescom
Ένας χρόνος μετά... Θυμάμαι την κουβέντα που είπε ο Tiny Jackal στην συνέντευξη που δόθηκε στην ΕΣΥΕΑ παρουσία σχεδόν όλων όσων αντιπροσωπεύουν την Hip Hop και Low Bap σκηνή στην Ελλάδα. '' Αν χάσουμε κι' άλλον τότε τζάμπα χάσαμε τον Παύλο''.
Μετά το βράδυ της 18 Σεπτεμβρίου 2013 πολλοί μιλήσανε για την θυσία του Παύλου. Ο Παύλος όμως δεν θυσιάστηκε αλλά δολοφονήθηκε. Δεν στάθηκε απέναντι στους φασίστες για να θυσιάσει το κορμί του αλλά για να λύσει μια παρεξήγηση και να προστατέψει τους φίλους του με μοναδικό όπλο τον λόγο του.
‘’Τον Παύλο αυτή την στιγμή τον παρουσιάζουνε πολύ σκληρό, με απόλυτες ιδέες και τέτοια πράγματα αλλά δεν ήταν κάπως έτσι. Και τώρα δηλαδή να μπορούσε να σηκωθεί και να έβλεπε την κατάσταση, ακόμα και τον άνθρωπο που τον σκότωσε δεν θα του έπαιρνε ούτε εκδίκηση. Θα έλεγε, ξέρω ‘γω αφήστε τον κακομοίρη δεν ήξερε τι έκανε. Πιο πολύ θα επιχειρούσε να του δώσει φως παρά να πάρει αίμα πίσω.’’
-Tiny Jackal
Ένα χρόνο μετά, ακόμα αρκετός κόσμος ρωτάει ποιος είναι ο Παύλος. Άλλοτε με απορία και άλλοτε με μια δόση ειρωνείας. Ο Παύλος μπορεί να μην έχει τη προβολή που έχουν άλλοι ‘’ήρωες’’, μπορεί να μην έκανε την θεαματική έξοδο όμως έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει το κάθε ζωντανό ον που θέλει να ονομάζεται ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Υπερασπίστηκε το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου.
Πήρες τον κόσμο ολόκληρο στα 2 σου χέρια ... Σήμερα πάμε να τους τον δείξουμε!!!
Ο Παύλος δεν πίστευε στους νεκρούς ήρωες αλλά σε εκείνους τους καθημερινούς ζωντανούς, σε όλους αυτούς που βαδίζουν τη ζωή τους με βάση το πόσο βαρετή είναι η καρδία και όχι η τσέπη τους. Ο Παύλος γούσταρε μονό την ταμπέλα του ανθρώπου, μακριά από κόμματα, και οργανώσεις έδινε το δικό του αγώνα για ένα καλύτερο αύριο μέσα από τη μουσική του. Όπλο του πάντοτε η πέννα . Ο Παύλος δεν κοιτούσε ούτε αριστερά, ούτε δεξιά. Έβλεπε μπροστά. Έψαχνε το φως μέσα από την παιδεία, την μουσική, την αγάπη και τη χαρά. Όνειρο του ήταν να δει κάποτε αυτό το κόσμο να είναι ξέγνοιαστος σε ένα ατελείωτο reggae πάρτι μακριά από τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Ρε Παύλο δεν σε γνώρισα ποτέ ρε μάγκα μα μέσα από τη μουσική με έκανες αρκετές φορές να νιώσω δικός σου. Πολλές φορές μου έδωσες διέξοδο από τα προβλήματα μου και ναι ρε μεγάλε τελικά είχες δίκαιο. Αν δεν βάλουμε φως και αγάπη στη ζωή μας τότε απλά θα υπάρχουμε.
Χάθηκες, όμως η κληρονομιά που μας άφησες θα μας υπενθυμίζει κάθε μέρα πως πρέπει να ΖΗΣΟΥΜΕ... Μια αγάπη, ένας πλανήτης, ένας άνθρωπος...
Αγάπα αδερφέ μου και ας το φοβάσαι...
TOMBSTONE - The voice of subconscious