Ιστορία 7η: Μικρές αποφάσεις που έσωσαν τον κόσμο
26 Oct 2013, 2:36 p.m. galatis
Χαιρετίζω τα αδέρφια. Το παρόν κείμενο καταπιάνεται με δυο μικρές ιστορίες, δυο ανθρώπους που με τις αποφάσεις τους κυριολεκτικά έσωσαν τον κόσμο.
Για αρχή θα ταξιδέψουμε στο 1983 και συγκεκριμένα στη νυκτερινή βάρδια της 26ης Σεπτεμβρίου στο καταφύγιο Σερπουχοβ-15, το κέντρο ελέγχου των συστημάτων έγκαιρης πληροφόρησης της Σοβιετικής Ένωσης. Υπεύθυνος της βάρδιας ήταν ο αντισυνταγματάρχης Στάνισλαβ Πετρόφ και καθήκον του ήταν να ενημερώσει αμέσως την ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης στη παραμικρή υποψία επίθεσης ώστε να «απαντήσουν δεόντως».
Ο μοιραίος συναγερμός ήχησε σε εκείνη τη βάρδια. Η οθόνη μπροστά από τον Πετρόφ έγραφε με μεγάλα γράμματα σε κόκκινο φόντο μια και μόνο λέξη: «ΕΚΤΟΞΕΥΣΗ». Μέχρι να συνέλθει από το σοκ, ο συναγερμός ήχησε άλλες τέσσερις φορές – σύμφωνα με όλα τα δεδομένα, οι ΗΠΑ είχαν εκτοξεύσει πέντε πυραύλους κατά της Σ. Ενώσεως. Ο Πετρόφ πάγωσε. Ήξερε πολύ καλά ότι αν σήκωνε το τηλέφωνο θα ήταν το τέλος του κόσμου. Έτσι προτίμησε να παρακάμψει τις διαταγές του (κάτι αρκετά επικίνδυνο στη Σ. Ένωση) και τηλεφώνησε στους σταθμούς ραντάρ για να επιβεβαιώσει αν εντόπισαν τυχών πυραύλους. Όταν απάντησαν αρνητικά, απλώς τηλεφώνησε για να αναφέρει βλάβη στο σύστημα. Μετά το πέρας μισής ώρας και αφού η Μόσχα ακόμη στεκόταν, ήταν βέβαιος ότι είχε κάνει το σωστό. Σύμφωνα με τον ίδιο, το γεγονός ότι άρχισε την καριέρα του σαν πολίτης και δεν ήταν «καθαρόαιμος στρατιωτικός» τον βοήθησε να παρακούσει τις διαταγές του. Λίγες μέρες αργότερα ο Πετρόφ έλαβε επίπληξη γιατί το ημερολόγιο της συγκεκριμένης βάρδιας δεν ήταν σωστά συμπληρωμένο. Αποστρατεύθηκε με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη και σήμερα ζει συνταξιούχος στη Μόσχα.
Μεταφερόμαστε στα τέλη του περασμένου αιώνα και συγκεκριμένα στις 12 Ιουνίου 1999. Ο πόλεμος στο Κόσοβο μόλις έχει τελειώσει και οι Νατοϊκές δυνάμεις σπεύδουν να καταλάβουν το αεροδρόμιο της Πρίστινα. Επικεφαλής της φάλαγγας των πεντακοσίων ανδρών είναι σε ηλικία 25 ετών ο Άγγλος λοχαγός Τζέιμς Μπλάντ.
Στο αεροδρόμιο τους περίμενε μια έκπληξη. Διακόσιοι Ρώσοι αλεξιπτωτιστές μετέβησαν άρον άρον από τη Βοσνία και είχαν ήδη καταλάβει το αεροδρόμιο. Είχε προηγηθεί έντονη διαφωνία μεταξύ Ρωσίας και Νάτο καθότι το Νάτο απαιτούσε τυχών Ρωσικές δυνάμεις που θα συμμετείχαν στην επιτήρηση της εκεχειρίας όπως ήταν κάτω από Αμερικανική διοίκηση, πράγμα το οποίο οι Ρώσοι αρνήθηκαν κατηγορηματικά.
Ο Μπλάντ σταμάτησε στο Ρωσικό οδόφραγμα και αφού προσπάθησε ανεπιτυχώς να πείσει τους Ρώσους να τον αφήσουν να περάσει, ανέφερε τη κατάσταση στους ανωτέρους του. Τότε βγήκε στον ασύρματο ο Αμερικανός στρατηγός Γουέσλι Κλαρκ, ο οποίος διέταξε τον Μπλάντ να «επιτεθεί και να καταστρέψει τους Ρώσους». Ο Μπλάντ αρνήθηκε όχι από φόβο αλλά σκεπτόμενος τις προεκτάσεις μιας τέτοιας ενέργειας και προκαλώντας την οργή του στρατηγού ο οποίος έβριζε και επέμενε να αρχίσει πόλεμο με τη Ρωσία. Τη κατάσταση έσωσε ο προϊστάμενος του Μπλάντ, ταξίαρχος Τζάκσον ο οποίος αντέκρουσε ανοικτά από τον ασύρματο τον στρατηγό αναφέροντας του «δεν θα ξεκινήσουν οι άντρες μου τον τρίτο παγκόσμιο για την κάβλα σου». Άγνωστο στο Μπλάντ και στους άνδρες του ήταν ότι η Ρωσία είχε ετοιμάσει χιλιάδες αλεξιπτωτιστές σε 7 βάσεις ώστε να προστατεύσει τις δυνάμεις της αν δέχονταν επίθεση. Τελικά μετά από δυο μέρες το Νάτο υποχώρησε και η Ρωσία συμμετείχε ως ίσος εταίρος στην ειρηνευτική δύναμη.
Ο Μπλάντ αποστρατεύθηκε το 2002 και έκτοτε κάνει καριέρα τραγουδιστή. Ο στρατηγός Κλαρκ κρίθηκε επικίνδυνος και εξαναγκάστηκε σε αποστρατεία επίσης το 2002.
